මම පවුලේ එකම ලමයා. මට ඉතින් සහෝදර සහෝදරියො කවුරුත් නෑ. පොඩිකාලෙ ඉදන් මගෙ තනියට හිටියෙ මහප්පගෙ පොඩි එකා තමයි. අල්ලපු ගෙදර ඉන්න හන්ද මට කවදාවත් පාළුවක් දැනුනෙ නෑ. දැන් මිනිහා ගජ ඉලන්දාරියා. දැනුත් මල්ලිගෙ කතා හන්ද පාළුවක් නෑ. මේවා මල්ලිටයි මල්ලිගෙ සෙට් එකේ ඉන්න අයටයි වෙච්ච දේවල්. මම මේ දේවල් ලියන්න හිතාගෙන හිටියෙ බ්ලොග් මැරතන් එකට. නොදැනුවත්ව වෙච්ච වැරැද්දට මට අන්තර්ජාලෙට ඇතුල් වෙන්න බැරි වෙච්ච හන්දා මැරතන් එකට එන්න බැරිවුනා. දැන් ඒ කතා ටික එක එක වෙනසකටත් එක්ක ලියන්නම්. හිනා යයිද නම් මම දන්නෙ නෑ. හිනා යන ගතියක් තියන හන්ද පොඩි පොඩි කතා ටිකක් ලියන්නම්.මේක තමයි පළවෙනි කතාව.
මල්ලිත් මල්ලිගෙ යාළුවො සෙට් එකත් වැඩිපුර ඉන්නෙ පන්සලේ. පන්සලේ මොකක් හරි වැඩක් තියනවනම් කොල්ලො ටික මැරීගෙන වැඩ. ඕක හන්දම ගමේ පන්සලේ පොඩි හාමුදුරුවොත් මේ කට්ටිය එක්ක හරි හිතවත්. ඒකට තවත් හේතුවක් තිබුනා. ඒ පොඩිහාමුදුරුවොත් බොහොම තරුණ කෙනෙක් වීම. ඉතින් මේ සුහදත්වය දිගටම පැවතුනා. ඔන්න දවසක පන්සලේ උත්සවයක් තිබ්බා. කට්ටිය ගජරාමෙට වැඩ. පොඩි හාමුදුරුවොත් ඉතින් ඇවිත් උදව්වුනා. ටික වෙලාවකින් හාමුදුරුවො මේ ගොල්ලන්ට තේ එකක් බොන්න පන්සලට කතා කලා. කට්ටියට ඒකට වත් ඉස්පාසුවක් නෑ. හාමුදුරුවන්ගෙ ඇවිටිල්ලත් වැඩියි. ඉතින් එතන හිටපු මල්ලිගෙ යාළුවෙක් හාමුදුරුවන්ට “හාමුදුරුවො යන්න අපි වඩින්නම්” කියල කිව්වා. ඉතින් කතාව එතනින් ඉවරයි.
2 comments:
හාමුදුරුවනේ වැඩ්ඩ වැඩිල්ලක් සිවුර වෙලේ මාම පOසලේ....
kisima rahak nethi katha..........
pls follow the way of other blog stories
Post a Comment