Friday, June 15, 2012

තවත් පොටෝ කතාවක්

මේක නම් මට වෙච්ච දෙයක් නෙමෙයි. මාත් අහපු කතාවක්. කියවන අයටත් නිකන් දැනගන්න වගේ දාන්නෙ. මේ කතාවට සම්බන්ධ වෙන්නෙ පත්තරේක දෙන්නෙක්. එක්කෙනෙක් ඡායාරෑප ශිල්පියෙක්. අනිත් එක්කෙනා රිපෝටර් කෙනෙක්. ඉතින් දවසක් මේගොල්ලන්ගෙ කතෘ තුමා මේ දෙන්නට කතා කරල කිව්වා දුරපලාතක මිනී මැරුමක් ගැන වාර්තාවක් හදන්න කියල. මේ දෙන්නට යන්න වෑන් එකකුත් හම්බවුනා. ඉතින් මේ දෙන්නා ගිහින් එනකොට රෑ වුනා. මගදි පොලිසියෙන් වාහනේ නැවැත්තුවා.

"කොහෙද තමුන්ල දෙන්න යන්නෙ?"
රාලහාමි ඇහැව්වා.
"මිනීමැරුමක් සම්බන්ධ වැඩකට ගියා රාළහාමි"
රිපෝටර් ඇත්තම කිව්වා. පොළිසියට දැන් තරමක් අවුල්. කොයිකටත් කියල මේ දෙන්නගෙ ලට්ට ලොට්ට එක්ක වාහනෙන් බැස්සුවා. ඊට පස්සෙ රාළහාමි කෙනෙක් වාහනේ පරික්ෂා කරන්න පටන් ගත්තා. වෑන් එක ඉස්සරහ මොනවද පොදියක්.
"මේ වාහනේ ඉස්සරහ තියන පාර්සලේ මොකක්ද?"
රාලහාමි ඇහැව්වා. එතකොට තමයි ඡායාරූප ශිල්පියට මතක් වුනේ කැමරා එකේ ෆ්ලෑෂ් ගන් එක ඉස්සරහ තිබ්බ කියල. ඔය ෆ්ලෑෂ් ගන් එකට කෙටියෙන් ගන් එක කියලත් කියනවනෙ. ඉතින් ඡායාරූප ශිල්පියා ඒ ගමන්ම රිපෝටර්ට කිව්වා
"මචං ඔය ගන් එක ගනින්. මට ඒක ගන්න අමතක වුනා"
කියල. ඊට පස්සෙ ඇහුනෙ දුවන සද්දයක්. ඒ රාළහාමිල බය වෙච්ච පාර.
 
 

Wednesday, June 13, 2012

අපේ සිංහල දැනුම


අපි හරියට සුද්දො වගේ. ඒත් ඉතින් නමට විතරයි. සමහර විට අපි කරන කියන දේවල් අපිම දන්නෙ නෑ. ඒකට ඉතින් කරන්න දෙයකුත් නෑ. පහුගිය දවසක අපේ මේ සුද්දො වෙන්න හදන සිංහල අය හන්දා වෙච්ච දෙයක් හන්ද පෝස්ට් එකක් දාන්න හිතුනා. එතකොට තව මම අහපු සිද්ධියකුත් මතක් වුනා. ඒකත් දාන්න කියල හිතුවා. මේවා දාන්නෙ ඉතින් හිනායන්න නෙමෙයි. අපේ භාෂා ප්‍රවීනතාවය ගැන අපිටම හිනාවෙන්න. ඔන්න පළවෙනි සිද්ධිය. මේක මට වෙච්ච එකක් නෙමෙයි. මම අහපු එකක්.

ස්ථානය - ළදරු පාසලක් (සිංහලෙන් කියනවනම් මොන්ටිසෝරියක්)
වේලාව - සිඟිත්තන් සෙට් එකක් තරුණ ගුරුතුමී එක්ක ළමා ගීයක් ගායනා කරන අවස්ථාව

"චුට්ටන් බට්ටිච්චා - දංගෙඩියක් දැක්කා - චූටි හොටෙන් ඇන්නා ....."
පොඩි එකෙක්ට ප්‍රශ්නයක්.
"ටීච, දංගෙඩිය කියන්නෙ මොකක්ද?"
ටීචර් ටක් ගාල උත්තර දුන්නා.
"දංගෙඩිය කියන්නෙ පුතා රජකාලෙ රාජ ද්‍රෝහින්ගෙ හිස ගසා දාන්න පාවිච්චි කරපු ලී කුට්ටිය"

දැන් දෙවනි කතාව.

හදිස්සි ඡායාරූප ගැනීමේ කටයුත්තකට පෞද්ගලික ආයතනයකට ගිය වෙලාවෙ සිද්දවෙච්ච දෙයක්. ආයතනයෙ උත්සවය තියෙන්නෙ පහුවෙනිදා. මම එතනට ගියෙ විස්තර දැනගන්න. එතන හිටියෙ අවුරුදු 45-50ක් වෙච්ච (නාකි ඒත් තරුණ වෙන්න හදන) ලේකම්වරියක්. ඉතින් මේ ගෑනි (ආහ් වැරදුනා) මේ මහත්මිය, නංගි, කෙල්ල ඕනෙ එකක් හිතාගන්න. මට හෙ‍ට එන්න පාස් එකක් දෙන්න මගෙ විස්තර අහගත්තා. ඊට පස්සෙ තොල් උල්කරල සුද්දියෙක් වගේ සිංහලෙන් මගෙන් අහනවා
"මිස්ටර් ලියනගේ, ඔයාත් එක්ක සපෝර්ට් එකට තව කවුරුහරි එනවද?"
මටත් ඉතින්  තනියම යන්න මොකකද වගේනෙ. ඉතින් මම කිව්වා
"ඔව් මිස්, බොහෝවිට එයි"
එතකොට මේ ඇන්ටි මගෙන් අහපි,
"අනේ මිස්ටර් ලියනගේ එහෙනම් මට මිස්ටර් බොහෝවිට ගෙ සම්පූර්ණ නම දෙන්න" 
 
 

ශිෂ්‍යත්වෙත් එක්ක අතුරු කතා

පහේ ශිෂ්‍යත්වෙ ඉවරයි. පළවෙනියො දෙවනියො තේරිලත් ඉවරයි. පාස් වෙච්ච දරුවො සතුටු වෙලත් ඉවරයි. ෆේල් වෙච්ච දරුවො දෙමව්පියන්ගෙන් මෝඩයා පොල් බ...