අපි වෙසක් බලන්නට ගියෙමු

2559 වැනි බුද්ධ ජයන්තිය, අවුරුදු ඉවර වෙනවාත් සමගම අපේ ගෙවල් තුලට ගොඩ වදින ලදී. බොහෝ අවුරුදු උත්සව වල කොට්ටා පොරය, ලිස්සන ගහ නැගීම වැනි තරඟ පවත්වන ලද්දේ වෙසක් තොරන වලට සිටවූ පුවක් කොට උඩ සිටය. කඹ ඇද්දේ තොරණ බැඳීමට ගෙන ආ ලණු වලිනි.

කොහාගේ නිමක් නැති කෑ ගැසීමෙන් ඔද්දල් වූ සිත් ඇතිව සිටි බොහෝ දෙනා මෙවර වෙසක් සඳ මෝදුවන හැටි බලා සිටින්නට රොක් (Rock) වී සිටියහ. හිත් ඔද්දල් වීමට තිබූ අවුළ කොහාගේ කෑ ගැසීම නොව අවුරුදු කෑම මේසයට වාඩිවී හුස්මක් කටක් ගැනීමට වෙලාවක් නැතුව පහුවදාම වැඩට යන්නට සිදුවීමයි. තමන් අතේ නිවාඩු ඇති ආණ්ඩුවේ රාජකාරි කරන බොහෝ පින්වත්හු ඉතිරි දවස් තුනම නිවාඩු දමා දවස් 10ක නිවාඩුවක් ගෙන 20 වෙනිදා වැඩට පැමිණි අතර ඒ උත්තමයන්ගේ පඩි ගෙවීම පිණිස තම සේවක අර්ථසාධක අරමුදල උගසට තබන පුද්ගලික අංශයේ වැඩකරන පවු කාරයන් අවුරුදු විකාරයෙන්ම 15 වැඩට පැමිණියහ.

වෙසක් සඳ උදාවත්ම දින හතරක නිවාඩුව උදාවන තුරු බලා සිටියෝ ඕව්හුමය. බුදු උපත, බුදුවීම හා බුදු පිරිණිවන් පෑම යන කරුණු වලට වඩා ලොකු බුද්ධාලම්බන ප්‍රීතියක් දින හතරක නිවාඩුකාලයක් ලැබුන සියල්ලෝම ලබාගත්හ.

ඇතැම්හු අනුන්ගේ මුදලින් දන්සැල් දී පින් රැස් කරගත් අතර, තව සමහරු දන්සැල් වලට මුදල් හා ද්‍රව්‍යමය ආහාර දී පින් රැස් කරගත්හ. මේ අල්ල පනල්ලේ දන්සැල් වල පෝලිම් වල සිට කා බී පින් රැස්කරගත් සමහරුන් අතර අතපය විසිකරගැනීම් බහින්බස් වීම් ආදී දේ කරගෙන පින් අඩු කරගත් අයත් සිටියහ. තවත් සමහරක් අය අනිත් අයට වඩා ලොකු දන්සැල් දී ලොකු පින් රැස් කරගැනීමටත් උත්සාහ කලහ. මේ අනීවාරතේ බුදු හාමුදුරුවෝ කලින්ම පිරිනිවන් පෑම ගැන පහන් සිතක් ඇතිවූයේ උන්වහන්සේ සිටියේ නම් මේ විප්‍රකාර දැක උන්වහන්සේගේ පිරිණිවන ඉක්මන් වන බැවිනි.

හය වෙනිදා දුක් සිතින් වැඩට ගිය නමුත් එදින කොලඹ වෙසක් සිරි නැරඹීමට හැකි නිසා පහන් සිත් ඇතිව මම වැඩ කලෙමි. මාත් සමග වෙසක් බලන්න කාර්යාලයේ තවත් පිරිසක් එකතුවූ අතර, ඒ අතර මගේ ලොක්කා, මාස කිහිපයක් තිස්සේ මා සමග වැඩ කරන චීන මිතුරා ඇතුලු කාර්යාල මිතුරන් කිහිප දෙනෙක්ද විය.

හවස් වරුවේ හදිසියකට කාර්යාලයෙන් එලියට ගිය මට පාරෙන් එහා පැත්තේ මහා සුප් දන්සැල අද හවස 6 සිට පැවැත්වෙන බව දැක්වෙන පුවරුවක් දැක්කෙමි. එය පාරෙන් එහාපැත්තේ කාර්යාලයක සේවක මණ්ඩලය විසින් සංවිධානය කර තිබුණි. ඒ වෙලාවේ හවස 4 විතර වූ බැවින් ඒ පැත්තට හිස පොවා බැලීමේදී දාඩිය දාගෙන හොටු පෙරාගෙන සුප් හැඳිගාන තරුණයන් මෙන්ම මැනිං මාකට් එකෙන් එලවලු ගෙනාපු අත් කරත්තයක්ද දුටුවෙමි.

හවස 6.30 ට විතර කට්ටියම වෙසක් බැලීම සඳහා කාර්යාලයෙන් එලියට බැස්සෙමු. මුලින්ම තිබූ සුප් දන්සැල මඟ හැර ගංගාරාමයේ වෙසක් බලන්නට ටුක් ටුකයක ගියෙමු.

තුන් සක් රියෙන් බට කල්හී එදින විවෘත කරන ආරාධිතයා ගංගාරාමයේ විදුලි පහන් දල්වන ලදී. අහෝ බලන් අසිරිය. ගස් පුරා - බස් පුරා - බේරේ වැව පුරා දැල්වෙන විදුලි බුබුළු මට සිහිගැන්වූයේ තුසිතයේ අසිරියයි. එවැනි මෙව්වා එකක් බැලීමට මා ඇතුළු පිරිස පින්  කර තිබී ඇත.

ඉන්පසු පිළිවෙලින් වෙසක් පහන් කූඩු නැරඹූයෙමු. මෙහිදී චීන මිතුරාගේ මග පෙන්වන්නා ලෙස නිතරඟයෙන් මා පත්වී තිබුණි. පළමුවැනි කූඩුව තනා තිබුනේ ඉරටු වලිනි. දෙවැන්න පොල්කොල වලිනි. තුන් වැන්න පොල් කටු වලිනි. ඊලඟ එක පොල් කුඩු වලිනි. මේ ආකාරයෙන් පොල් ගහේ කොටස් වලින් තැනූ කූඩු ගැන චීනාට පැවසූයෙමි. ඉරටු වලට ඉංග්‍රීසියෙන් කියන නම නොදන්නා නිසා හිර වුන වෙලාවල් තිබූ නමුත් ඒ අපහසු තාවයට දිගටම මුහුණ දීමට සිදුවූයේ එතැන් පටන් බොහෝ කූඩු ඉරටුවලින් තනා තිබූ බැවිනි.

මාස කීපයක් ලංකාවේ සිටි චීනාට ලංකාව ගැන තරමක අවබෝධයක් තිබුනි. ඔහු නුවර දළදා මාලිගාවටද ගොස් තිබුණි. එමනිසා දලදා මාලිගාවේ පත්තිරිප්පුවේ ආකාරය දැක්වෙන ඉරටුවලින් තැනූ කූඩුවක් මම ඔහුට පෙන්වූ අතර ඔහු එවැන්නක් නුවරදී නොදුටු බව එක හෙලාම මා සමග කීවේය.

චීනාද මා මෙන් කුඩා භාන්ඩ (වරදවා තේරුම් නොගන්නේ නම් මැනවී - Miniature) වලට ආසාවක් දක්වන්නෙකි. ඔහු දුටු කුඩා වෙසක් කූඩුවක් මට පෙන්වූ විට මම ගොස් එය ඔහුට තෑග්ගක් ලෙස අරන් දුන්නෙමි. (මෙවැනි දේවල් වලට අනිත් උන් කියන්නේ එක දා ගැනීම - ගොට්ට ඇල්ලීම වැනි දෑය). මද වේලාවකට පසු එය ඔහු මට ආපසු තෑගි කලේ එය Made in China නිසාය. මම මමම කපාගත් වලේ බැස පස් වලින් මමම වසාගතිමි.

ඉන්පසු සියළු දෙනාම වෙසක් තොරණ නැරඹුයෙමු. බේරේ වැව මැද්දේ තිබූ තොරණ පෙනෙන නමුත් පාරට එහි ජාතකය නොපෙනුනි. කෙසේ නමුත් චීනාට ජාතක කතා 3ක් කඩ්ඩෙන් කියා දුන්නෙමි.

ඉන්පසු දිගු පෝලිම් වල සිට මහා කඩල දන්සැලක්, මහා ඔසුපැන් දන්සැලක් හා මහා අයිස්ක්‍රීම් දන්සැලක් වැඳගතිමු. මේ මහා දන්සැල් ගැන මම බොහෝ අලංකෘත විස්තර චීනා සමග පැවසීමි. (ඒවා කුමක්දැයි මගෙන් අසන්නට එපාය. මන්ද ඒවා මම ඔහුට කියා දුන්නේ ඉංග්‍රීසියෙන් බැවිනි)

“ලංකාවෙ හොඳ බ්‍රෑන්ඩ් එකක් නේද “මහා“ කියන්නෙ“

එක් වරම මා මිත්‍ර චීනා මගෙන් ඇසුවේය. මම හොල්මන් වීමි.

“නෑ මේ හැම එකම මහා මහා කියල තියෙන්නෙ. මම හිතුවෙ මහා කියන්නෙ බ්‍රෑන්ඩ් එකක් කියල.“ 

චීන මිතුරා කට කොනකින් සිනා වෙමින් මට කීවේය. ලංකාව ගැන ඒ තරම් පෘථුල අවබෝධයක් ඔහු සතු විය.

අපි තවත් කූඩු නැරඹුවෙමු. හැමදාම දකින එල්ලෙන කූඩු කැරකෙන කූඩු වලට අමතරව මෙවර ඇවිදින කූඩුද ගංගාරාමයේ දුටිමු. බොහෝ ඇවිදින කූඩු සරසා තිබුනේ ස්කිනියක්, ස්කිනිය අස්සෙන් පෙනෙන සමනලයාගේ ටැටූ එකක් කොට කලිසමක් කොට සායක් හෝ ඉහලට පළන ලද දිග සායකිනි. වාසනාවට කූඩු බලන්නට පැමිනි විදේශිකයන් එසේ පැමින සිටියේ නැත. ඉඳින් අපි ඇවිදින කූඩු බලාද සන්තෝස වීමු.

වෙසක් බලන ගමනාන්තයට ලං වන විට තවත් ජනතාව රැස් කකා සිටින කූඩුවක් වෙතට අපි පියමං කලෙමු. ඒ මහා මැගී දන්සැලයි. කට්ටියටම පෝලිමේ සිටිය නොහැකි නිසා චීනා, ලොක්කා ආදී ජනතාව පසෙකින් තබා මම දන්සැල් පෝලිමේ සිටියෙමි. වෙනදා තරම් ලොකු නැති මැගී කෝප්ප පහක් මා ඉදිරියේ තැබූ මැගී කුටියේ කොලුවා පන්සීයයි යැයි කීවේය. රැවටුන තරම් මේ හින්ද මං කිය හැරී යාමට නොහැක. මං ගේන මැගී කෑමට ලොක්කා ඇතුලු හතරක් බලං හිඳී. පස්සේ වෙනදාට අසූවට කන මැගී කෝප්පට සීයක් දී මැගී අරන් ආවෙමි. ලොක්කාට මැගී දන්සැලෙන් මැගී එක පුජා කොට මේ ආත්මයේ මගේ පඩි වැඩිකර දෙන මෙන් ප්‍රාර්ථනා කලෙමි.

මැගී කා අවසන් වූ පසු සියල්ලෝම සතුටින් විසිර ගියහ. ගෙදර යාමට සිදුවූ මට මේවන විට ගෙදර කෑම නැති බව මතක් විය. පසුව වටපිට බැලීමේදී “චිකන්“ ෆ්‍රයිඩ් රයිස් කඩයක් දුටුවෙමි. එයද වෙසක් බැලීම පිණිසම සෑදු කඩයක් බව තේරුණු පසු මගේ හද නිවී පහන් විය.

රුපියල් සීයක් දී “චිකන්“ ෆ්‍රයිඩ් රයිස් එකක් කෑ මම නිවන් ගිය කුකුලන්ට පින් දී නැවත ගෙදර ආවෙමි.