Monday, February 15, 2010

රට යන අත

පසුගිය වසරේ මැද වන විට ලංකාවේ පැවතුන තත්ත්වය ඔබට මතක ඇතැයි මම සිතමි. එය වචනයෙන් විස්තර කළ නොහැකි හැමදෙනාගේම සිත් අවධි කළ සමයක් විය. තිස් වසරක ශාපලත් කුරිරු යුද්ධයක් නිමාකොට මහා ත්‍රස්තවාදියා මරා දමා රටම කිරිබත් කා රතිඤ්ඤා පත්තුකර වීදි බැස ඒ සතුට සැමරෑ හැටි මට දැනුසු මැවී පෙනේ.

පරාජය පෙනි පෙනිද කොටි හිතවාදී මතවාද වලට ගරුකල පිරිස්ද අප අතර වුහ. යුද්ධයේ අවසානය ලගාවන විට එංගලන්ත වීසා කාර්යාලය අසල තිබු දිගුපෝලිම් ඇතිවූයේ ලංකාවේ ක්‍රිකට් කණ්ඩායමේ එංගලන්ත සංචාරය නිසාවත් එංගලන්තයේ වෙසක් උත්සවය නිසාවත් නොවන බව ඕනැම කෙනෙකුට පැහැදිලි වෙනු ඇත.

මේ සටහන මා තැබීමට උපයෝගී කරගන්නේ කොටි හිතවාදියෙකු යයි හංවඩු ගසා සිටි පුද්ගලයෙකුගේ විවිධ status messages කිහිපයකි. ඔහුගේ මතවාදය කුමක් වුවද එම status messages මගින් අනෙකුත් රටවල් අප කෙරෙහි දැක්වූ සහ ඉදිරියට දක්වන ආකල්ප ඔබේ හදවතට දැනෙනු ඇත.

උපතින් ද්‍රවිඩ ජාතිකයෙකු වු හෙතෙම කුඩාකල, යුද්ධයේ උණුසුම යාල්පානමේදි විද පසුව කොළඹට සංක්‍රමනය වුවෙකි. කළු ජූලිය නැමති සන්සිද්ධියට දාව ඔහුගේ පවුලේ බොහෝදෙනෙකුට එංගලන්තයේ සරණාගත වීසා ලැබුණු බව කටකතා මගින් මා අසා ඇත්තෙමි.

මෙවැනි අත්දැකීම් නිසා ඔහුට කොටි හිතවාදී මත දැරිමට අමු‍තුවෙන් ආරාධනයක් කළ යුතු නොවේ යයි මම උපකල්පනය කරමි.

සිව්වැනි ඊලාම් යුද්ධය නැමති කතාවේ ප්‍රධාන හැරවුම (Twister) ලෙස මා විසින් විස්වාස කරන තමිල් සෙල්වම් අපායට යැවූ ගුවන් ප්‍රහාරයෙන් පසු මේ පුද්ගලයාගේ ගූගල් ටෝක් status එක වුයේ “එකෙකු නැතිවුවද තවත් දහසක් උපදිනු ඇත” යන අරුත දෙන ඉංග්‍රීසි වාක්‍යයකි. අපි සිංහලයන් වුවද, යුද්ධය අපේ වාසියට හැරී තිබුනද අපි ඔහුගේ status වෙනුවෙන් යුධ ප්‍රකාශ නොකලෙමු. එය සිංහලුන්ගේ සුපුරුදු නිවට ගතියදැයි මම නොදනිමි.

යුද්ධය නිමා විමට සති දෙකක් තරම් කාලයක් තිබියදී හෙතෙම තම ගූගල් ටෝක් status එක පළිගැනීම අත ලගයි යන අරුත දෙන “Revenge is very near” යන වාක්‍යය යොදා තිබුනි. රජය මානුෂික මෙහෙයුම් දැඩි කල සමයේ ඔහුගේ ෆේස් බුක් status ලෙස තිබුනේ අහිංසක දෙමල ජනතාව සමුල ඝාතනය නොකරනු යන තේමාව රැගත් “ Stop genocide innocent Tamil people” යන්නයි. යුධ ජයග්‍රහන පිලිබද රස දැනෙමින් තිබුණු අප කිහිපදෙනෙක් පමණක් එවර ඔහු හා මතගැටුමකට එළඹිමු.

අවසානයේ ප්‍රභාකරන් මිය ගියේය. අපි ජයග්‍රහණය සැමරීමු. ඒ දිනවල එලියටවත් නොබැසි මේ පුද්ගලයාගේ status එක වුයේ මිනිසෙකුට දෙවරක් මිය යා හැකිද යන අරුත දෙන How man can die twice වැනි වාක්‍යයකි. ජයග්‍රහණයෙන් උද්දාමයට පත් සියළු දෙනා ඔහුට විරුද්ධව යුධ ප්‍රකාශ කළහ. එවර ඔහුගේ මතවාද මෝඩ යයි අපට හැගුනද ඒවා සමග තර්ක කිරිමට තරම් අපගේ මතවාද ශක්තිමත් නොවීයයි මට කිහිපවරක්ම සිතුනි.

යුද්ධය අවසාන වී සති දෙකක් ගතවිය. සිංහලයන් වූ අපිට සියළු දේ අමතක කල හැකි විය. දිනපතා අප හා වාද කරමින් සිටි මිනිසා පසුව අප සමගින් හොදින් වෙනදාටත් වඩා අත්වැල් බැද ගනිද්දී ප්‍රභාකරන් කියු ලෙසටම අපට සියළු දේ සති දෙකෙන් අමතක කලෙමු. ඒ කාලයේ දී පැරණි මතවාද අළුත් කරන සුළු status නිතරම ඔහුගේ Profiles වල පල විය. ඒවා අපට මතක නැතිවා වගේම යුද්ධය ද අමතක නිසා ඒ පිළිබදව වගක්වත් නැත.

යුද්ධය අවසාන වී හය මසක් ගෙවුන තැන අවස්ථාවාදී දේශපාලනය ක්‍රියාත්මක විය. යුද්ධයේ නියම උරුමක්කාරයන් දෙපසට බෙදී කදවුරු ලාගත්හ. රටේ ජනතාව දෙපසට බෙදුනි. සංඝ සමාජය, කලාකරුවන් මිතුරන් වෘත්තිකයන් ටද වුයේ දෙපසට බෙදිමටයි. සැමදා තිබු වෛරී දේශපාලනය වඩාත් කුළුගැන්වුනි. අවසානයේ අවස්ථාවාදීන් සහ අන්තවාදීන් මේ විරසකය නිසා ජයගත්හ. හිතට දැනෙන්නාවු status එකක් මේ දිනවලදී ඔහුගේ Profiles වල විය. “සිංහල වී‍රයෝ යුධ වදිති. අවස්ථාව එනතුරු බලා සිටිය යුතුය”.

මුලින් ඔහු ප්‍රසිද්ධියේම තම ඡන්දය දෙමළ අපේක්ෂකයෙකු වෙනුවෙන් භාවිත කරන බව පැවසීය. ඒ තම මතවාද ඉදිරියට ගෙන යා හැකි යයි ඔහු විස්වාසය තැබුවේ එම අපේක්ෂකයා කෙරෙහිය. නමුත් ඡන්දය ලංවන විට ඔහු තම මතය වෙනස් කලේය. ඒ දෙමළ අපේක්ෂකයාට වඩා ප්‍රබලයෙක් සිටි බැවිනි.

ඡන්දය අවසන් විනි. ඔහු බලාපොරොත්තු වූ අපේක්ෂකයා පරාජයට පත්විය. වෙනත් කෙනෙකු ජනාධිපති විය. අද වන විට තත්ත්වය බරපතලය. එක් අපේක්ෂකයෙකු නිවාස අඩස්සියේය. මහින්ද හරි හෝ ෆොන්සේකා හරි යයි හෝ මම නොකියමි. ඔවුන් වීරයෝය. නමුත් අවස්ථාවාදී දේශපාලකයන් නිසා වූ විනාශය ඔහු දකින්නේ මෙසේය.

Political Game is going on… But there is no referee… Spectators are asked not to comment on it… Hee hee.., this country is sinking…

දේශපාලන ක්‍රීඩාව ආරම්භ වී ඇත. නමුත් විනිසුරුවරයෙකු නැත. ප්‍රේක්ෂකයන් අදහස් ප්‍රකාශ කිරිමෙන් වැලකි සිටී.. මේ රට ගිලෙමින් පවතී.

සහතික ඇත්තය. මේ ර‍ට ගිලෙමින් පවතී. මේ ලෝකයේ බහුතර ජාතිවාදීන් සහ කොටි මතවාද දකින ආකාරයයි. අවස්ථාවාදීන්ට තවත් අවස්ථාවන් ලබා දිය යුතු නැත. රටක් ලෙස අප එක්සත් විය යුතුය.



1 comment:

Sandun Dasanayake said...

මචං උඹ හරියටම හරි. උපේ වීරයෝ දෙන්න දෙපැත්තට වෙලා මරාගන්න ගත්තු දවසේ ඉඳන් සිය දහස් වාරයක් මට ඔහොම හිතිල තියනවා. ඒ වගේම තමා අපේ මිනිස්සු මොන තරම් අවස්ථාවාදීද? මාස දෙක තුනකට කලින් වීරයා අද ද්‍රෝහියා වෙලා. මම මේ කියන්නේ එක පැත්තක් ගැන නෙමේ. දෙපැත්තෙම උන් එහෙම තමයි.

හිතට සෑහෙන දුකක් තියනවා අනේ අපේ රට ගොඩගන්න තිබුන රත්තරන් අවස්ථාවක් නැතිකරගත්ත නේද කියල.

ශිෂ්‍යත්වෙත් එක්ක අතුරු කතා

පහේ ශිෂ්‍යත්වෙ ඉවරයි. පළවෙනියො දෙවනියො තේරිලත් ඉවරයි. පාස් වෙච්ච දරුවො සතුටු වෙලත් ඉවරයි. ෆේල් වෙච්ච දරුවො දෙමව්පියන්ගෙන් මෝඩයා පොල් බ...